ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ
Ύστερα ο Θεός
στρίμωξε
τα σύννεφα
στη γενειάδα του, για
μαξιλάρι έβαλε
σύννεφο λευκό, έπεσε
να ξεκουραστεί.
Καλώς.
Αυτά είναι καμωμένα απ’ το Θεό.
Άγια και θαυμαστά τα έργα σου,
όμως, Θεέ
έλα, για πες
τι έκανες
πριν τη δημιουργία του κόσμου,
περιφερόμενος γύρω από τους κίονες
του θρόνου, ρώτησε ένας πανούργος
χαζός.
Ε λοιπόν, δεν είναι διόλου αστείο.
Έφτιαξα τις φωτιές της Κόλασης
και σφυρηλάτησα καζάνια και βαρέλια
για κείνους που θα έκαναν
τέτοιες ερωτήσεις,
και χάιδεψε τον χαζούλη
στην κεφάλα του.
Τριποδίζοντας από χάρτη σε χάρτη
χοροπηδώντας από
σύμπαν σε σύμπαν
ο χαζός απάντησε:
Έλα, ρε γέρο, μην λες παραμύθια.
ΣΑΞΟΝΕΣ
Το Βrskovo
na Stonu,
πρωτοαναφέρεται
στον Πίνακα του Uros του Πρώτου.
Εκείνοι που έσκαψαν,
οι μεταλλωρύχοι, ήταν Σάξονες.
Θεωρούσαν τα πόδια του αλόγου φαγώσιμα –
καθώς αυτό βημάτιζε τσιμπολογούσαν και τα τέσσερα.
Όμως, οριστικά και αμετάκλητα
ένας φιλόσοφος γερμανός,
o Wolfgang Overath,
αρχηγός των πεσιμιστών,
έδωσε τέλος
στην υπόθεση αυτή.
Υπάρχουν τώρα Σάξονες
στην Τara Gorge;
Μα ναι, υπάρχουν.
Σάξονες είναι όλοι εκείνοι
με τ’ άγρια
κόκκινα μαλλιά
που ξεφυτρώνουν απ’ το κεφάλι τους,
οι χωρίς φρύδια,
με τις φακίδες
στους καρπούς των χεριών
και στα βλέφαρα, που οι
φακίδες, το δέρμα τους, έχουν γραφτεί
από Σάξονες.
Καθώς το χιόνι πέφτει,
οι Σάξονες μένουν στις τρύπες τους,
δεν ψάχνει ο ένας τον άλλον εκεί έξω. Το χειμώνα, αχ που-
πουθενά δεν βλέπεις τα ίχνη τους στην Τάρα.
Οι Σάξονες φοράνε μακριά παλτά
σαν να κρύβουν τις ουρές τους.
Δεν υπάρχει τίποτε πιο
αντιαισθητικό από
τους Σάξονες.
LITTLE HOUSE
Ψηλά στο λόφο
το σπιτάκι του σώματος γίνεται λευκό.
Δεν έχει ανάγκη να επιδείξει τη λάμψη του.
Μικρή, τρεμοπαίζει και χάνεται.
Σαν να διαθέτει αυτοσυνείδηση.
Τρεμοπαίζει και χάνεται.
Υπάρχει φαίνεται κάτι περισσότερο εκεί.
Θα το φράξω με ξύλα και πέτρες.
και πανύψηλα πεύκα.
Πάνω από το σπιτάκι
τσαμπιά σύννεφα,
και χιόνια
με θεϊκά ίχνη.
Ο ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Ο Θεός τα μοίρασε κάπως έτσι:
ο αναγνώστης να έχει,
ο μη-αναγνώστης να μην έχει.
Για τον μη-αναγνώστη, καθαρές
θείες φιλολογικές προθέσεις.
Από τα παλιά χρόνια,
(από τη διαμάχη των λέξεων και των πραγμάτων)
o μη-αναγνώστης ήταν επίσης προγενέστερος της γλώσσας.
Επιπροσθέτως, ειδικός,
τέλειος, σαν ειδήμων,
ο μη-ειδήμων του μη-αναγνώστη.
Ο μη-αναγνώστης μας λέει : ένας
αναγνώστης παλεύει ενάντια
στο φαντασιακό.
Αν δεν είμαστε εδώ να πιστέψουμε
το ρητό Ο δημιουργός αποκηρύσσει το θάνατο.
Και να αποκηρύξει το θάνατο, μπορεί
μόνο κάποιος που βρίσκεται μεταξύ δύο κόσμων,
κι αυτό είναι, πάλι, ο μη-αναγνώστης.
Το σπουδαιότερο όλων, διδάσκει ο μη-αναγνώστης,
κάθε αναζήτηση καταλήγει σε
αποτυχία.
Να πλησιάσεις ξανά από το πίσω μέρος
του εαυτού σου. Από το πίσω μέρος του καθρέφτη.
Να γίνεις αόρατος,
αυτό είναι του μη-αναγνώστη
το τελικό μήνυμα.
Τα υπόλοιπα ανήκουν στον αναγνώστη.
Όλα τα υπόλοιπα, βοσκοτόπια του αναγνώστη,
κήπος, παρτέρι, λιβάδι του αναγνώστη.
Μετάφραση: Κλεοπάτρα Λυμπέρη
Ύστερα ο Θεός
στρίμωξε
τα σύννεφα
στη γενειάδα του, για
μαξιλάρι έβαλε
σύννεφο λευκό, έπεσε
να ξεκουραστεί.
Καλώς.
Αυτά είναι καμωμένα απ’ το Θεό.
Άγια και θαυμαστά τα έργα σου,
όμως, Θεέ
έλα, για πες
τι έκανες
πριν τη δημιουργία του κόσμου,
περιφερόμενος γύρω από τους κίονες
του θρόνου, ρώτησε ένας πανούργος
χαζός.
Ε λοιπόν, δεν είναι διόλου αστείο.
Έφτιαξα τις φωτιές της Κόλασης
και σφυρηλάτησα καζάνια και βαρέλια
για κείνους που θα έκαναν
τέτοιες ερωτήσεις,
και χάιδεψε τον χαζούλη
στην κεφάλα του.
Τριποδίζοντας από χάρτη σε χάρτη
χοροπηδώντας από
σύμπαν σε σύμπαν
ο χαζός απάντησε:
Έλα, ρε γέρο, μην λες παραμύθια.
ΣΑΞΟΝΕΣ
Το Βrskovo
na Stonu,
πρωτοαναφέρεται
στον Πίνακα του Uros του Πρώτου.
Εκείνοι που έσκαψαν,
οι μεταλλωρύχοι, ήταν Σάξονες.
Θεωρούσαν τα πόδια του αλόγου φαγώσιμα –
καθώς αυτό βημάτιζε τσιμπολογούσαν και τα τέσσερα.
Όμως, οριστικά και αμετάκλητα
ένας φιλόσοφος γερμανός,
o Wolfgang Overath,
αρχηγός των πεσιμιστών,
έδωσε τέλος
στην υπόθεση αυτή.
Υπάρχουν τώρα Σάξονες
στην Τara Gorge;
Μα ναι, υπάρχουν.
Σάξονες είναι όλοι εκείνοι
με τ’ άγρια
κόκκινα μαλλιά
που ξεφυτρώνουν απ’ το κεφάλι τους,
οι χωρίς φρύδια,
με τις φακίδες
στους καρπούς των χεριών
και στα βλέφαρα, που οι
φακίδες, το δέρμα τους, έχουν γραφτεί
από Σάξονες.
Καθώς το χιόνι πέφτει,
οι Σάξονες μένουν στις τρύπες τους,
δεν ψάχνει ο ένας τον άλλον εκεί έξω. Το χειμώνα, αχ που-
πουθενά δεν βλέπεις τα ίχνη τους στην Τάρα.
Οι Σάξονες φοράνε μακριά παλτά
σαν να κρύβουν τις ουρές τους.
Δεν υπάρχει τίποτε πιο
αντιαισθητικό από
τους Σάξονες.
LITTLE HOUSE
Ψηλά στο λόφο
το σπιτάκι του σώματος γίνεται λευκό.
Δεν έχει ανάγκη να επιδείξει τη λάμψη του.
Μικρή, τρεμοπαίζει και χάνεται.
Σαν να διαθέτει αυτοσυνείδηση.
Τρεμοπαίζει και χάνεται.
Υπάρχει φαίνεται κάτι περισσότερο εκεί.
Θα το φράξω με ξύλα και πέτρες.
και πανύψηλα πεύκα.
Πάνω από το σπιτάκι
τσαμπιά σύννεφα,
και χιόνια
με θεϊκά ίχνη.
Ο ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Ο Θεός τα μοίρασε κάπως έτσι:
ο αναγνώστης να έχει,
ο μη-αναγνώστης να μην έχει.
Για τον μη-αναγνώστη, καθαρές
θείες φιλολογικές προθέσεις.
Από τα παλιά χρόνια,
(από τη διαμάχη των λέξεων και των πραγμάτων)
o μη-αναγνώστης ήταν επίσης προγενέστερος της γλώσσας.
Επιπροσθέτως, ειδικός,
τέλειος, σαν ειδήμων,
ο μη-ειδήμων του μη-αναγνώστη.
Ο μη-αναγνώστης μας λέει : ένας
αναγνώστης παλεύει ενάντια
στο φαντασιακό.
Αν δεν είμαστε εδώ να πιστέψουμε
το ρητό Ο δημιουργός αποκηρύσσει το θάνατο.
Και να αποκηρύξει το θάνατο, μπορεί
μόνο κάποιος που βρίσκεται μεταξύ δύο κόσμων,
κι αυτό είναι, πάλι, ο μη-αναγνώστης.
Το σπουδαιότερο όλων, διδάσκει ο μη-αναγνώστης,
κάθε αναζήτηση καταλήγει σε
αποτυχία.
Να πλησιάσεις ξανά από το πίσω μέρος
του εαυτού σου. Από το πίσω μέρος του καθρέφτη.
Να γίνεις αόρατος,
αυτό είναι του μη-αναγνώστη
το τελικό μήνυμα.
Τα υπόλοιπα ανήκουν στον αναγνώστη.
Όλα τα υπόλοιπα, βοσκοτόπια του αναγνώστη,
κήπος, παρτέρι, λιβάδι του αναγνώστη.
Μετάφραση: Κλεοπάτρα Λυμπέρη